بیانیه اتحاد بازنشستگان
گرامی باد ۸ مارس (۱۸ اسفند) روز جهانی زن
به نام زن، زندگی، آزادی
روز جهانی زن روزی برای مطالبه‌گری‌ست؛ زنان این روز را جشن نمی‌گیرند، بلکه آن را به موقعیتی برای آگاهی و مبارزه بدل می‌کنند. زنان همچنین در صف مقدم مبارزه برای صلح و عدالت هستند و این پیشگامی را ضروری می‌دانند.
اینجا سرمایه‌سالاری و مردسالاری با هم، چنگ در بدن زنان انداخته و خواهان تمکین زنان هستند. انواع ستم و تبعیض نظام‌مند و برنامه‌‌ریزی شده همچون ازدواج اجباری، کودک همسری، زن‌کُشی، بهره‌کِشی از کار زنان، کار خانگی ِ طاقت‌فرسا، حضور پررنگ زنان در دستفروشی، پیشگیری از بارداری و پایان دادن به آن، تبعیض در قوانین حقوقی، ما را بر آن می‌دارد تا زن و مرد فعالانه و متعهد به مبارزه با ستم‌های گوناگون بر زنان برخیزیم.
سرمایه‌داری نظامی، مالی، تجاری، زمین‌خوار، رانتخوار بر معیشت زنان و مردان تاثیرات سوئی بر جا گذاشته؛ مسکن دسترس‌ناپذیر، دستمزدهای اندک، مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی ناکافی، تغییرات آب و هوایی، کمبود آب و… از جمله دشوار‌ی‌های است که برای اکثریت قریب به اتفاق زنان در سراسر جهان وجود دارد. زنان به یک برابری نابرابر با مردان بسنده نمی‌کنند و تنها انگیزه‌ی خود را حضور در رأس مشاغل یا مدیریت نمی‌دانند. زنان بر فرودستی تمرکز می‌کنند و برای جهانی شایسته مبارزه می‌کنند؛ مبارزه‌ای ضد سرمایه‌داری، ضد برتری طلبی و سلطه و مبارزه‌ای برای داشتن محیط زیستی سالم؛ این‌‌ها به دست نمی‌آید مگر با همبستگی و مبارزه‌ای پیگیر از سوی زنان و با هم‌پیمانی مردانی که می‌دانند تغییر یک دوره‌‌ی تاریخی را همواره می‌توان با میزان پیشرفت زنان به سمت آزادی تعیین کرد؛ چرا که در اینجا، در رابطه بین زن و مرد، رابطه‌‌ی بین قوی و ضعیف، پیروزی سرشت انسانی بر ستمگری مشهودتر از هر جای دیگر است. درجه‌‌ی رهایی زنان، معیاری طبیعی برای رهایی همگانی است.
مبارزات زنان پس از انقلاب از همان اسفند ۵۷ شروع شد و بی‌وقفه تاکنون ادامه داشته است. این موج را هرگز سرِ باز ایستادن نیست. در دو سال گذشته زنان همواره پیشگام و جلودار مبارزه‌ای علنی بوده‌اند که در کشور ما از مشروطیت به این سو پیوسته گرچه با افت و خیز و فراز و نشیب وجود داشته است.
۱۴۰۲/۱۲/۱۶