دگرگونی

کریم‌پور از قلم شورانگیز خود از یک طرف برای نقد حکومت و از یک طرف برای شوریدن مردم استفاده می‌کرد و آنها را به پا خواستن برای احقاق حقوق خود دعوت می‌کرد. جان او چندین بار از سمت دربار تهدید شده بود که او نیز این تهدید‌ها را در «شورش» منتشر می‌کرد. در یکی از آنها دربار پهلوی با افتخار به قتل دیگر روزنامه‌نگاران چون محمد مسعود اشاره می‌کردند و به او هشدار می‌دادند که این بلا برای او نیز خواهد آمد که آخر نیز همین شد.

شفیعی کدکنی در کتاب «اگر مر گ داد است بیداد چیست؟» مرگ او را چنین نوشته است:«غروب روز ۲۳ اسفند ۱۳۳۲ در میدان پادگان لشگر دو زرهی که اسارتگاه دکتر مصدق، دکتر حسین فاطمی، کریم پور شیرازی و بقیه قربانیان کودتای ۲۸ مرداد۱۳۳۲ بود، مراسم چهارشنبه سوری شاهانه، که هم زمان با تولد رضاخان میرپنج شده بود با شرکت اشرف پهلوی (پرنسس مرگ) و علیرضا پهلوی (که مثل خواهرش اشرف در قساوت قلب مشهور بود) انجام گرفت.

اینان کریم پور را از زندان بیرون کشیدند، به دستور اشرف پیکرش را آلوده به نفت کردند مدتی او را به توهین و تمسخر گرفتند. پالانی بر کول وی نهادند و دستور دادند با چهاردست و پا راه برود. با افروختن آتش، جشن منحوسشان را آغاز کردند. زندانی به هر سو می دوید و فریاد می زد شعلهء آتش همه بدن او را فرا گرفته بود و تماشاگران قهقهه سر داده بودند.»

#  زندانی سیاسی آزاد باید گردد

@TarTaKar