شوتی‌ها و کولبرها همه در استخدام آقازاده‌های اختلاسگر
🖌به نقل از فیسبوک آقای انوری
دیروز از نجف‌آباد برای آمدن به تهران مجبور به استفاده از سرویس‌های بین شهری ماشین‌های سواری شدم. بمحض آمدن ماشین، مواجه با خودرو پژو 405 با هیبتی شوتی شدم. (ماشین های شوتی سواری هایی هستند که برای حمل و نقل مواد قاچاق و حتی آدم‌هایی که قاچاقی جابجا می‌شوند همچون افاغنه بکار می‌رود) اما با توجه به اینکه از طرف یک سرویس معتبر بود اعتماد کردم.
قبل از سوار شدن به راننده که جوانی حدود 30 ساله بود گفتم: شما شوتی هستی ؟
گفت: راستش بله.
گفت: از کجا فهمیدی؟
گفتم: از وضعیت خودروی شما. مخصوصا بالا بودن فنرهای عقب.
خلاصه سوار شدم.
گفتم: چطوری می‌روی؟
گفت: چند ساعته می‌خواهی برسی تهران، دو و نیم ساعت خوبه؟
گفتم: نه 4 ساعت خوبه.
راه افتادیم و شروع به تعریف‌هایی از وضعیت موجود شوتی‌ها و چگونگی استفاده از آنها در اقتصاد پنهان در کشور، کرد.
محموله‌هایی که حمل می‌کنند شامل مواد مخدر،موبایل، مشروبات الکلی، و چیزهایی از این قبیل بود.
مشروبات عمدتا از آبادان و موبایل از بندر لنگه و مواردی از جاهای دیگر.
فاصله بندر لنگه تا تهران حداکثر 10 ساعت، فاصله آبادان تا تهران حداکثر 8 تا 7 ساعت و تهران اصفهان حداکثر 3 ساعت.
سرعتی کمتر از 140 بجز در نزدیکی دوربین‌های ثبت تخلفات رانندگی نداشت.
بسیار هشیار در رانندگی بود و با دقت از راست و چپ سبقت می‌گرفت.
هزینه حمل موبایل هر سرویس 15 تا 20 میلیون تومان حمل مشروب تا 50 میلیون تومان حمل شیشه و کراک هر 100 کیلو 100 میلیون تومان و…
البته ادعا می‌کرد که تاکنون مواد مخدر حمل نکرده است زیرا این کار نفرین دارد.
از اهالی چهارمحال و بختیاری بود و تجربیاتی در حوزه صنعت نفت و گاز بخصوص جوشکاری‌های خاص داشت و مدعی بود 4 سال در روسیه در کارهای مختلف صنعتی کار کرده است.
روس‌ها را در کار آدم‌های جدی می‌دانست ولی سیستم‌های آنها را فاسد.
می‌گفت: علت شوتی‌کاری و باعث آن را آقازاده‌ها می‌دانست.
گفتم: چرا؟
گفت: ببین به یک آقازاده 500 تا 600 ميليون دلار می‌دهند تا موبایل بیاورد. او بخشی را از طریق گمرک و بخشی را از طریق قاچاق می‌آورد.
بخش قاچاق را به آدم‌هایی می‌دهد که هرکدام بین 100 تا 200 شوتی در اختیار دارند.
برای حمل مثلا هزار میلیارد تومان موبایل، قراردادی با یک چترباز می‌بندد به نرخ 100 میلیارد. و او موبایل ها را به شوتی‌ها می‌دهد با نرخ کمتری و نهایتا 10 تا 20 درصد از آن صد میلیارد، سهم ما شوتی‌ها می‌شود..
برای ورود به شوتی‌ها شرایطی مقرر است.
آن رئیس کل شوتی‌ها که درحقیقت چند نفر هستند و فوجی از شوتی‌ها را در اختیار دارند برای ورود اولیه حدود 200 تا 300 میلیون تومان بعنوان گارانتی حمل جنس از راننده شوتی می‌گیرند و آرام آرام با پیدا کردن اعتماد مبلغ کمتر می‌شود.
خودرو یک راننده شوتی اکثرا پژو 405 است که تغییرات در موتور و زیر بدنه انجام شده است و بطور مرتب مخصوصا زیر وبند و لاستیک ها چک می‌شوند. از او سوال کردم که تاکنون چندکیلومتر ماشینش کار کرده است گفت: 800 هزار کیلومتر؟!
از جمله موارد دیگری که تعریف می‌کرد اینکه معمولا با ایست و بازرسی‌ها آشنا هستند و با تعیین وقت که آن مامور آشنا باشد اقدام به عبور می‌کنند.
و در مواردی که محموله خطرناک باشد دو نفر در یک ماشین هستند که یکنفر قبل پلیس راه و ایست و بازرسی از ماشین پیاده می‌شود و محموله را داخل کوله پشتی می‌گذارد و از بیراهه بعد از دور زدن پلیس راه، به ماشین شوتی می‌رسد.
و در مواقعی که بار سنگین باشد، چند ماشین باهم می‌آیند و اسکورت می‌شوند. برای گیر نیفتادن یکی که خالی است جلو می‌رود با موبایل دیگری را از وضعیت موجود با خبر می‌کند.
داستان‌های زیادی تعریف می‌کرد و از اوضاع مختلف جاده‌ها آگاهی داشت. وضعیت بنزین را در جاهای مختلف قیمت می‌داد و قس علیهذا خب دیگه بیشتر موجب سردرد نشوم اقتصاد ما بخشی توسط شوتی‌ها می‌گردد و بخشی توسط کولبرها و همه در استخدام آقازاده‌های اختلاسگران است !!!!