دگرگونی

, [17.10.21 17:59]

سلطنت طلبی در قرن بیست و یکم حکایت تامل برانگیز و جالبی است. فکر نمی کنم به غیر از ایران هیچ کشور دیگری هم وجود داشته باشد که در آن عده ای برای تقدیم مادام العمر حکومت به یک فرد، اینگونه تلاش جانفرسایی را به جان بخرند و شبکه های مختلف تلویزیونی را قبضه کرده و برنامه های زنده تلویزیونی را با شاهزاده ها و ملکه های خیالی خود پر کنند.

سلطنت طلبان امروز ایران را دو گروه کاملا متفاوت از اقشار اجتماعی تشکیل می دهند.

گروه اول سلطنت طلبان را خانواده هایی تشکیل می دهند که اغلب به حکومت پهلوی وابستگی هایی داشتند و پس از انقلاب از ایران خارج شده و در کشورهای مختلف غربی ساکن شدند. این افراد اگرچه تعدادشان زیاد نیست اما به واسطه ثروت و لابی گری با به راه انداختن شبکه های تلویزیونی و رادیویی و حضور مداوم در شبکه های اجتماعی “های و هوی” بالایی دارند و به مانند فرقه رجوی خود را محبوب قلب ها و نماینده  اکثریت مطلق جامعه ایران معرفی می کنند.

دسته دوم حامیان سلطنت را طبقات اجتماعی کاملا متفاوتی تشکیل می دهند. این طیف از حامیان سلطنت عمدتا از اقشار کم درآمد و کم سواد (سواد سیاسی) جامعه هستند، افرادی که به جای شاه از ” اون خدا بیامرز” استفاده می کنند و با اینکه اکثریت شان در سال وقوع انقلاب هنوز به دنیا نیامده (یا در دوران طفولیت به سر می بردند) همیشه در حال تعریف خاطرات رویایی از دهه های طلایی چهل و پنجاه هستند (البته بخشی از این خاطره گویان عصر طلایی پهلوی هم پیرمردهای خالی بند حاضر در کوچه و پارک ها هستند که مدام از عرق خوری، سینما، کاباره و دوستی شان با گوگوش و شهناز تهرانی و در برخی موارد اشرف پهلوی سخن می گویند و سری به نشانه افسوس تکان می دهند)

جامعه امروز ما با سه “محمد رضاه شاه پهلوی” و سه ایران قبل از انقلاب مواجه است. یکی “محمد رضا شاه و قبل از انقلابی” که شبکه ای مانند “من و تو” و “سعودی اینترنشنال” و برخی حامیان سلطنت برساخته و معرفی می کنند. یکی شاه و قبل انقلابی که صدا و سیما و مسئولان امروز کشور معرفی می کنند و یکی هم واقعیت حکومت پهلوی و شرایطی است که قبل از انقلاب در کشور حاکم بوده است.

محمد رضا شاه برساخته سلطنت طلبان، نوری تابان و رهبری خارق العاده است که افق های دید او بسیار بزرگتر از جامعه عقب مانده ایران است و مردم نمک نشناس قدرش را نمی دانند.

محمدرضاشاه صدا و سیما و کتابهای تاریخ مدارس، زن باره بزدل و غلام حلقه به گوش آمریکا و امپریالیسم جهانی است که در راستای نابودی منافع ملی قدم بر می دارد و جاسوس غرب است و برای نابودی ایران مامور شده است و در نهایت محمدرضاشاهی که در واقعیت وجود داشته است‌. شاهی که شبیه بسیاری از شاهان تاریخ ایران است.

آنچه برخی سلطنت طلبان صاحب رسانه و تریبون از عصر طلایی پهلوی روایت کرده و به دروغ به عنوان وضعیت عمومی جامعه به خورد نسل های امروز می دهند در واقع وضع زندگی خود و خانواده های خودشان در قبل از انقلاب است. تصاویری که از قبل از انقلاب پخش می شود تصاویری مربوط به بخش هایی از استانهای شمالی و مناطق مرفه نشین شهر تهران است.(تصور کنیم دهه ها بعد کسی تصویری از ویلاهای باستی هیلز و پورشه سوراران شمال تهران و سلبریتی های امروز را پخش کند و بنویسد که دوران احمدی نژاد و روحانی و رئیسی و… عجب زندگی داشتیم و قدرش را ندانستیم. حکایت تصاویر اسکی سواری شاه و نزدیکانش هم چنین حکمی دارد) آنچه که این شبکه ها و حامیان آنها سانسور می کنند، جمعیت شصت و پنج درصدی روستایی ایران در سال پنجاه و هفت است که از اندک امکاناتی مانند برق و بهداشت و آموزش آموزش محروم است. آنچه امروز این رسانه ها از ایران عصر پهلوی روایت می کنند و تصاویرش به صورت گسترده به نمایش گذاشته می شود، متعلق به جمعیتی کمتر از ده درصد جامعه است و سایر اقشار جامعه اصلا دوربینی برای ثبت زندگی شان وجود ندارد و آنقدر اهمیتی ندارند که دوربینی برای ثبت شان اختصاص داده شود.

حکومت محمد رضا شاه پهلوی را بدون غلو یا سیاه نمایی مفرط باید ادامه همان روند شاهنشاهی تاریخ ایران مورد بررسی قرار داد. آخرین شاه ایران هم به مانند تمام شاهان تاریخ ایران پر از نقاط سیاه و روشن بوده است و طبیعتا به علت گذار ایران از مشروطیت و فروش بالای نفت تغییراتی در ظاهر شهرها ایجاد شده بود. باید به حکومت پهلوی هم به عنوان بخشی از روند کلی تاریخ ایران نگاه کرد و توجه داشت که در بستری که محمدرضاشاه به قدرت رسید اگر فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه و نادرشاه و شاه اسماعیل و صفی شاه و.. هم به قدرت می رسیدند، مسیری شبیه ایشان را طی می کردند.