دگرگونی

قسمتی از دلنوشته حامد اسماعیلیون برای دخترش ری را :دنیا را ببخش اما قاتلانت را هرگز!

دخترم! فرقی نمی‌کند،گریه‌های ما به بعد از مرگ سپرده شد. شما درسراسر زمین پراکنده شدی و من در ذرات معلق تشنج و خشم دخترم! دنیا چشمانش را بست و ندید. دنیا را ببخش اما قاتلانت را هرگز!

👈 و ما هرگز قاتلان فرزندان مردم ایران، قاتلان اعدامهای جمعی دهه شصت و تابستان خونین ۶۷ و دیگر قیامها و خیزشها تا آبان ۹۸ و تا تشنه گان خوزستان و اصفهان را هرگز نمی بخشیم و منتظر دادگاههای بین المللی هم نیستیم.

در آتش خشم پدران و مادران داغدار باید بسوزند و این خشم مقدس است که ایران از این پلیدان بد ذات و بد سرشت برای همیشه پاک می کند.

خوشا بوی تند باروت و غرش تفنگها در قیام و انتقام در هرکوچه و خیابان از دشمنان مردم ایران، خوشا انقلاب رهایی بخش مردم ایران.

«به نقل از فیس بوک رادیو فرهنگ گوتنبرگ»