ما برمیگردیم!
این دور از اعتصابات کارگران هفت تپه نه اولین اعتصاب و نه آخرین آنها خواهد بود.
اعتصابات کارگران هفت تپه از سال ۱۳۸۵ شروع شد و در آبان سال ۱۳۸۷، کارگران توانستند تشکل مستقل خود (سندیکا) را تشکیل بدهند.
#اتحاد_اعتصاب
#نان_کار_آزادی
#شادی_رفاه_آبادی
#نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی
این دور از اعتصابات کارگران هفت تپه موفقیت های بیشماری را بدست آورد و موفق شد خواسته و مطالبات کارگران را به بهترین شکل اعلام نماید، مطالباتی که خواست میلیونها کارگر و زحمتکش در این کشور است.
پیشروی کارگران با نمایندگان بیشمار که به هر شکل، هر کجا و با استفاده از هر تریبونی توانستند در عمل، مشکلات اصلی و سیاستهای که دلیل بر گرسنگی و سختی های بیشماری در زندگی اکثریت مردم است و بی اعتباری کل دستگاه را برای همگان نمایان تر کنند.
تریبون ها و رسانه های موجود در جامعه باید در اختیار همگان باشد و صدای کلیه مردم و نیازها آنها را منعکس کند و تامین امنیت همگان در همه زمینه ها را باید فراهم سازد، مکانهایی فراهم آید تا مورد استفاده برای تصمیات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و … باشد، تا بتواند به بهترین شکل منافع کل مردم را اداره و مدیریت کرد، اما متاسفانه تمام تریبون های موجود در دست تعدادی محدود، مانند یک خانواده برای تامین و تضمین منافع خود و حفظ مالکیت خصوصی و فردی قرار گرفته است و به فجعیترین شکل علیه مردم استفاده میشود.
حمایتهای بیشمار و همبستگی های بین المللی فراوان با مبارزه کارگران هفت تپه و دیگر بخشهای کارگری و نزدیکتر شدن کارگران و تشکل های مستقل و همصدا شدن با هم، گوشه ای از نمایش قدرت کارگران و مردم علیه زور، ستم، استثمار و تبعیض بوده و زمینه اتحاد سراسری کارگران، برای پیشرویها و پیروزیهای بیشتر پی ریزی شده است.
نزدیکی ها وتجربیات بیشتر و ارزشمند در این دوره نیز برای کارگران بدست آمده که با استفاده از آنها، دوره های بعدی موثرتر مبارزات خود را پیش خواهند برد.
توهم به حاکمان و مالکان و صاحبان سرمایه در کل به حاشیه رفته است و همچنین در این دوره نیز شکستن و صدمه زدن به اتحاد کارگران ناموفق بود و کارگران موفق شدند، با سازماندهی این دوره از اعتصابات را با شکوه ترین شکل به پیش ببرند و به جامعه نشان دادند که سیاست ها و برنامه ریزی های این حاکمان به نفع جامعه نیست و کاری در دستور برای بهتر شدن شرایط و اوضاع موجود در دست ندارند.
بار دیگر تاکیدی بر این شد که کارگران و متحدینش تنها با اتکا به نیروی خود باید اعتماد داشته باشند و رهایی از این اوضاع و شرایط غیر قابل تحمل را سازمانیافته، جمعی و مستقل میتوانند بدست آورند.
کارگران هفت تپه این دور نیز موفقیت های بیشماری نه تنها برای خود، بلکه برای دیگر بخشهای جنبش کارگری و دیگر زحمتکشان بدست آوردند، مبارزات و استقامت و پیگیری و یکصدایی کارگران هفت تپه، الگو و تجربه ای برای خواسته ها و مطالبات و کسب حق وحقوق گردید وکارگران نشان دادند که میتوانند اداره و سازماندهی اجتماعی را به خوبی به اجرا بگذارند.
همه کارگران و زحمتکشان و معترضین در سختترین شرایط صدای خود را رسا کردند و در مقابل زور و آزار، محکم ایستاده گی شد.
واقعیت این است که تا خواسته ها ومطالبات یک زندگی سالم و انسانی برقرار نشود، اعتراض و اعتصاب پا برجاست.
تغییر بنیادی این اوضاع میتواند آرامش برای همگان به همرا ه بیاورد.
کارگران و زحمتکشان در دور آتی در کارخانه ها، محل کار، خیابانها و هر گوشه و برزن این کشور متحدتر به مبارزه و اعتراض خود ادامه خواهند داد.
زنده باد کارگران هفت تپه
زنده باد اتحاد سراسری
زنده باد مبارزه طبقاتی کارگران علیه ستم، استثمار، تبعیض و نابرابری های نظام سرمایه داری.
ما برمیگردیم!
شنبه۲۹ شهریور ۱۳۹۹
سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه
@syndica_7tape