دمِ خروسِ کاسبانِ سرکوب
مدیران تلویزیون ایران اینترنشنال که جهت خالی نبودن عریضه گاهی سنگ کارگران ایران و سندیکا را به سینه می‌زنند، سه خبرنگار خود را به‌علت عضویت در ” اتحادیه روزنامه‌نگاران بریتانیا و ایرلند (NUJ)” اخراج کرده است.
سوال این‌جاست رسانه‌ای که از عضویت روزنامه‌نگاران و نیروی کار در اتحادیه‌ها بیم دارد، چطور خود را برای نقد سرکوب‌گری آزادی بیان توسط جمهوری اسلامی واجد صلاحیت می‌داند؟ رسانه‌ای که عضویت در اتحادیه برای احقاق حقوق قانونی نیروی کار را جرم‌انگاری کرده، چطور می‌تواند از اعتراضات کارگران ایران برای احقاق اتحادیه و سندیکا دفاع کند؟ آیا جز این است که پوشش اخبار سرکوب در ایران توسط رسانه‌ای از این‌دست تنها در راستای پروژه‌های مشخص و محول‌شده توسط کارفرمایان و سرمایه‌گذاران است؟