نقد و بررسی
دستاوردهای صد روزۀ جنبش زن، زندگی، آزادی- کمیته عمل سازمانده کارگری
- اخبار روز
- چهارشنبه, ۱۴ دی ۱۴۰۱
در خلال این جنبش شعارهایی فریاد زده شد که کیفیت و جنسِ «مرگ بر جمهوری اسلامی» را متمایز از قبل می‌کرد و بدان تعیّنی مترقی بخشید (شعارهایی نظیر «زن زندگی آزادی»، «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر»، «نه سلطنت، نه رهبری، دموکراسی و برابری»، «کرد، بلوچ، آذری، آزادی و برابری» و غیره). شعارهایی که البته کم نبودند رسانه‌های جریان اصلی که با بایکوت و سانسور یا تحریف با آن‌ها برخورد کردند
در این روزهایی که جمهوری اسلامی با اتکا به احکام فله‌ای اعدام و اخراج و ربایش و زندان هزاران هزار معترض، نفیر «پایان اغتشاشات» و «جمع شدن غائله» را می‌کشد، داشتن یک ارزیابی واقع‌بینانه از صد روزی که چهرۀ جامعۀ ایران را زیر و رو کرد کمک می‌کند تا هزینه‌های انسانی این جنبش را نه در خلأ بلکه در نسبت با دستاوردهای عینی مهمش بفهمیم. بیشتر بخوانید… »
ایران: قیام سکولار علیه جباریت روحانی – سعید رهنما
سعید رهنما − در مقایسه با قیام‌های قبلی، قیام فعلی مهم ترین، وسیع ترین، و خطرناک‌ترین تهدید برای رژیم اسلامی است.
۴ دی ۱۴۰۱
نوشته حاضر ترجمه بخشی از مقاله‌ای است که اخیرا در سایتِ چپِ نیو پالیتیکس منتشر شد و در شماره زمستانی ۲۰۲۲ این نشریه نیز انتشار خواهد یافت. در سایت بولِت سوشالیست پراجکت نیز باز نشر شده، و در آنتی کاپیتالیستا به ایتالیائی ترجمه شده است.
جنبش کنونی، جنبشی سراسر سکولار است، مستقل از تمامیِ جریانات سیاسی اپوزیسون است، و هیچ رهبری متمرکزی ندارد. تداوم خود جوشی و نبود رهبری سبب شده که جنبش ادامه داشته باشد، اما سر انجام به سازماندهی و استراتژی نیاز خواهد داشت. بیشتر بخوانید… »
سرنوشت خیزش ” زن زندگی آزادی” چه خواهد شد؟ -(سینا نیاکان)
برای دگرگونی و تحولات اجتماعی و در رأس آن انقلاب اجتماعی باید آگاهی لازم را از نکات زیر کسب کنیم تا بتوانیم به راهکار و راهبرد پیروزمند دست یابیم:
- روند به قدرت رسیدن طبقه حاکم
- چگونگی رابطه جامعه و حکومت آن با جهان پیرامون
- روند و چگونگی پیدایش و رشد روابط و مناسبات تولیدی سیستم اقتصادی مسلط
- میزان آمادگی اقشار و طبقات جامعه برای انقلاب اجتماعی
- تعیین وظایف انقلابی با توجه به توانمندی عملی نیروهای انقلاب ونه صرفاً آرمانهای انقلابی
تقلیل انقلاب به یک “بسته” و هراس از خصلت انقلابی جنبش جاری – برزو توکلی
– ایران نیاز به حمایت دارد، اما دیگر نمی‌خواهد و نباید بازیچه‌ی قدرت‌ها باشد. پاسخی به ژیلا مساعد.
پایین کشیدن مجسمه شاه + آتش زدن عکس خامنه‌ای
۱۵ دی ۱۴۰۱
ژیلا مساعد، در مقاله‌ای در روزنامه داگنزنیهتر سوئد به تاریخ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲ می‌نویسد:
«من برای قدرت‌های ایالات متحده آمریکا و دیگر کشورهای غرب فراخوانی دارم. سال ۱۹۷۹ شما یک بسته به ایران فرستادید…. آن بسته حاوی خمینی بود. آن بسته حاوی قوانین و مقررات کهنه‌ی ۱۴۰۰ ساله بود…. حالا شما باید بسته را باز گردانید. ما نشان داده‌ایم که دیگر آن را نمی‌خواهیم.» بیشتر بخوانید… »
آپارتاید از ظهور تا سقوط – مهتاب دیوسالار
آبان ۱۴۰۱
جنبش ضدآپارتاید آفریقای جنوبی یک جنبش الهام‌بخش و آموزنده برای مبارزان راه دموکراسی و تبعیض‌زدایی است. در بحث‌های ایرانیان در شبکه‌های اجتماعی اما معمولا تنها از زاویه بحث تحریم به نمونه آفریقای جنوبی اشاره می‌شود و کمتر توجه می‌شود به آنچه در خود کشور گذشت.
جنبش ضد آپارتاید موفق شد به خاطر ریشه‌های عمیق آن در جامعه و مبارزه گسترده همه‌جانبه‌ای که پیش برد. مبارزه علیه آپارتاید همدلی جهانی را برانگیخت، و فشار تحریمی بر رژیم نژادپرست مکمل مبارزه وسیع داخل شد.
در مقاله پیش رو نگاهی داریم به راهی که مردم، اپوزیسیون آفریقای جنوبی و رژیم آپارتاید پیمودند.
بیشتر بخوانید… »
در ایران شکل تازه و نوینی از انقلاب‌های پیاپی در حالِ شدن است – فرج سرکوهی
- اخبار روز
- سه شنبه, ۱۹ مهر ۱۴۰۱
انقلاب علیه حکومتِ دینی، ــ با شاخصه‌های رانتی، نفتی، نظامی، توتالیتر و.. ـ پدیده‌ای نو و تازه در جهانِ مدرنِ پس از رنسانس است پس در بسترِ خود مضمون‌ها، تجربه‌ها، شکل و محتواهای نو آفریده و برای توضیحِ و تبیینِ نظری خود به مفاهیم و نظریه‌های نو در عرصه تئوری انقلاب نیاز دارد
پیش‌درآمد
محتوای محوری و اصلی همه‌ی انقلاب‌های جهان سرنگونی نظامِ مسلط است اما شکل، نتیجه، فکریه، چگونگی، روند، شعارها و برنامه‌ها، ساختارِ دموکراتیک یا غیردموکراتیکِ آلترناتیو انقلاب‌ها، نه یک‌سان که رنگارنگ است چرا که در جامعه محتوای واحد در شکل‌های متکثر و متنوع تحقق می‌یابد. چنین است که انقلاب‌ها از سوئی شاخصه‌های مشترک دارند و از دیگر سو شاخصه‌هائی که آن‌ها را از یک دیگر متمایز می‌کند. بیشتر بخوانید… »
کتاب‌سوزان از آغاز حکومت اسلامی- عباس شهرابی
– “شهر کتاب” بابل را آتش زدند، به این بهانه که به معترضان پناه می‌داده است. ولایت‌مداران سابقه‌ای طولانی در حمله به کتابفروشی‌ها دارند. از حوادث ثابت دوره تأسیس حکومت ولایی حمله به کتابفروشی‌هاست.
۶ دی ۱۴۰۱
اخیراً «افرادی ناشناس» شهر کتاب بابل را، به خاطر این‌که در جریان قیام به معترضان پناه می‌داده، آتش زدند. این رویداد تصاویری را از سرآغازهای شکل‌گیری حکومت اسلامی احضار می‌کند –تصاویری از خاستگاه عروج «خدای دهه‌ی شصت». گزارش مختصر پیش رو می‌کوشد با روایت سلسله‌ای از کتاب‌سوزی‌ها و کتاب‌فروشی‌سوزی‌های عامدانه در ماه‌های نخست بعد از بهمن ۱۳۵۷، رویداد امروز را به تکه‌متن‌هایی درباره‌ی کتاب‌سوزی در ماه‌های برآمدن رژیم اسلامی وصل کند. بیشتر بخوانید… »
*توصیه‌های یک انقلابی سوری برای معترضان و انقلابیون ایرانی*
این ترجمه‌ی متنی است که ابراهیم الأصیل، از فعالان مدنی سوریه که در آمریکا روابط سیاسی خوانده، دیروز در قالب رشته‌توئیت منتشر کرد:
۱) در زندگی قبلی یک فعال جامعه‌ی مدنی بودم. مدت زیادی ادبیات جنبش‌های اعتراضی را مطالعه کردم. نظراتی دارم که با دوستان ایرانی در میان می‌گذارم. سوری‌ها نمی‌توانند به شما بگویند چگونه پیروز شوید، اما ما می‌توانیم درس‌هایی را که به‌سختی آموخته‌ایم، به اشتراک بگذاریم. بیشتر بخوانید… »
جنبش زنان، و امید به اعتلای جنبش عمومی- محمدرضا نیکفر
این تأملی است بر جریانی که در کوران رخدادهای آن قرار داریم. چه شد؟ چه باید بشود؟
۳۰ شهریور ۱۴۰۱
تا همین جایش یک پدیده‌ی کلاسیک را در جنبش‌های اجتماعی تجربه می‌کنیم. حکومتی که دست‌خوش بحران مشروعیت است، دست به کاری می‌زند که در مقایسه با بسیاری از جنایت‌هایی که تا کنون مرتکب شده خُرد جلوه می‌کند، اما به ناگهان با واکنشی اعتراضی مواجه می‌شود که تلاش برای مهار آن واکنش‌های تندتر و گسترده‌تری را به دنبال می‌آورد. مقامات مثل همیشه شروع به توجیه می‌کنند، به تناقض‌گویی می‌افتند، یک مأمور را از کار برکنار می‌کنند، وعده‌ی رسیدگی می‌دهند، در همان حال نیرویشان را برای مقابله با مردم بسیج می‌کنند. همین که رژیم، رژیمی که نیاز به بیان کارهای خود نداشت جز در شکل آوازه‌گری خودستایانه، به توضیح و توجیه یک کارکرد خود می‌پردازد، نشانه‌ی شروع روندی است که در صورت رویارو شدن با فشار بیشتر، در ادامه صدایش خواهد لرزید، و بیشتر دچار تناقض‌گویی خواهد شد. بیشتر بخوانید… »
سازماندهی حقوقی ریشه‌کنی حکومت اسلامی -عباس شهرابی
۴ مهر ۱۴۰۱
یک) این یادداشت بنا دارد اهمیت مسئله‌ای را یادآور شود که معمولاً در جریان انقلاب‌ها دست‌کم گرفته می‌شود و نخبگان سیاسی ارتجاعی فرصت حل‌وفصل آن را می‌قاپند. رأس سیاسی، نظامی و امنیتی حکومت اسلامی چه همین هفته سقوط کند، چه یک سال بعد، ریشه‌کنیِ حکومت روند طولانی‌تری خواهد بود، که از جمله مسائل کلیدیِ آن شکل سیاسی و ساختار حقوقیِ حکومت برآمده از انقلاب و نسبتِ آن شکل و ساختار با قدرت مردمی است.
به نظر می‌رسد که تکلیف جریان اصلیِ اپوزیسیون در این موضوع روشن است و دعوایشان بر سر سلطنت یا جمهوری صرفاً لفاظیِ زرگری سر لحاف ملّاست؛ در لحظه‌ی موعود، همه‌ی آن‌ها، در اتحادی با پس‌مانده‌های نظامی و امنیتی حکومت اسلامی، بر سر هر شکل حکومتی که بتواند قدرت مردمی را به حاشیه براند و یک نظم سیاسی اقتدارگرا و متمرکز را باز بر فلات ایران برقرار کند، به وحدت کلمه و عمل خواهند رسید. بیشتر بخوانید… »