دگرگونی

آرشیو نویسنده

• چهارشنبه, ۱۷ اسفند ۱۴۰۱

امروزه اغلب کسانی که گام به عرصه مبارزه علیه جمهوری اسلامی نهاده‌اند نسل انقلابیون ۱۳۵۷ را به‌درستی به دلیل عدم مطالعه اثر مهم خمینی به نام «ولایت‌فقیه» مورد سرزنش قرار می‌دهند. اثری که نقشی تعیین‌کننده در بیراهه کشانده شدن آن انقلاب مردمی داشت. شاید اگر قبل از انقلاب بسیاری از مردم با اس و اساس افکار خمینی آشنا می‌شدند، از او دنباله‌روی نمی‌کردند، فریب وعده‌های دروغین وی را نمی‌خوردند، تصویرش را در ماه مشاهده نمی‌کردند، شاید انقلاب ۵۷ – علیرغم عوامل عینی و ذهنی دیگر در سطح ملی و بین‌المللی – سرنوشت تراژیکی پیدا نمی‌کرد و بدل به مصیبتی برای مردم ایران، منطقه و جهان نمی‌شد. (۱) بیشتر بخوانید… »

درآمد یک! (دانش آموزان سیاسی) برای کسانی چون من – که با توجه به شرایط فعلی کشور آخرین دهه­ ی زنده­ گیِ رنجبار خود را سپری می­ کنند – وقایع اتفاقیه ­ی جنبشی که من آن را “خیزش جوینده­ گان شادی” نام نهاده ­ام

از ابعاد مختلفی قابل تامل است. من چنانکه در چند مصاحبه و مقاله گفته و نوشته ­ام در نوجوانی و میانه ­ی دوران دبیرستان به طرزی کاملا اتفاقی وارد میدان پیچیده­ ی سیاست شدم. بیشتر بخوانید… »

قضیه از نقد رضا پهلوی که چرا به دیکتاتوری پدر اش اعتراف نمی کند و از رژیم گذشته انتقاد نمی کند گذشته است؛ قضیه از نقد شامورتی بازی های سیاسی، سلبریتی جمع کنی و وکالت خواهی و “اتوبوس مجانی” او گذشته است. نه که این پرسش ها و افشاگری ها و دادخواهی ها زائد و نالازم باشند (که بویژه برای نسلی که آن دوره ها را نزیسته است و با تاریخِ تحریف و سانسور شده  روبروست، ضرورت حتمی هم دارد) اما یورش سیاسی جریان سلطنت طلبی و شخص رضا پهلوی از فاز تقّیه و پرده پوشی ی گذشته گذر کرده و برگ انجیر را از شرمگاه سلطنت باختگان کنار زده و عور و عریان، آلت قتاله و تجاوز شاهنشاه آریامهر به آزادی و دموکراسی را در خیابان های اروپا و امریکا به نمایش گذاشته اند. بیشتر بخوانید… »

۱. رفرمیسم؛ در مقدمه ­ی کوتاه یادداشت پیشین (اژدها بیدار می شود) به شتابزده­ ترین شکل ممکن به این نکته پرداختم که چرا جنبش کارگری سوسیالیستی نتوانسته است بعد از پیروزی در انقلاب اکتبر – و کم و بیش انقلاب چین- انقلاب موفق دیگری را علیه بورژوازی سازمان دهد و به سامان رساند. به اجمال گفتم و گذشتم که مساله این نیست که دژ بورژوازی تسخیر ناپذیر شده است بلکه مساله این است که بعد از انقلاب اکتبر بورژوازی توانسته است از طریق کاربست 

تمهیدات مختلف اقتصادی سیاسی و فرهنگی – از جمله رفرم و تجدید آرایش طبقاتی – پیشروی انقلاب ­های پرولتری را سد کند و یا روند آن­ها را به انحراف بکشد. پروژه ­ی “صلح صنعتی” و “سوسیال دموکراسی” و “راه سوم” را باید در همین راستا سنجید. بیشتر بخوانید… »

این بورژوازیِ “شکست ناپذیر”!

در ارزیابی صف­ بندیِ­های مبارزه ­ی طبقاتیِ مرتبط با تثبیت نسبی بورژوازی و تعلیل چیستیِ شکستِ جنبش­ های انقلابیِ کارگران و زحمت­کشان متعاقب پیروزی انقلاب ­های روسیه و چین، از جمله می ­توان گفت بورژوازی به شیوه ­ی درس ­گیری از تجربه ­ی انقلاب ­ها و در سیر تکاملی خود به شبکه ­یی ویژه در دولتِ سرکوبگر سازمان داده که قادر است با شناخت فرصت­ ها و تهدید­ها ضمن ترمیم شکاف ­هایش به تجدید آرایش طبقاتی درمقابله با بحران ها بپردازد. در واقع و برخلاف نظریه ­پردازی ­های بی بنیاد امثال دیوید هاروی مساله اصلی این نیست که بورژوازی در قفای دژ شکست ناپذیر ابزارهای پیچیده ­ی دولت مدرن سنگر گرفته و پرولتاریا به عنوان آخرین سوژه­ ی انقلابی تاریخ قادر به فتح این دژ نیست. مساله این است که مبارزه ­ی طبقاتی بیش از هر زمان دیگری صفر و یک شده و مختصات تازه­ یی یافته است. بیشتر بخوانید… »

خجسته باد هشت مارس، روز جهانی زن

هشتم مارس، روز جهانی زن درحالی فرا می رسد که زنان ایران در بطن خیزش «زن، زندگی، آزادی» پیشتاز اولین انقلاب جهانی زنانه هستند. انقلاب ژینا تحسین و همدلی عمیق جهانیان را برانگیخته است. همبستگی زنان جهان با این خیزش، از یک سو بیان خواست ها و امید ها و مبارزه مشترک همه زنان جهان است و از سوی دیگر نشان دهنده عدم عملی شدن خواست ها و دست یابی به برابری واقعی و رهائي زنان درجهان سرمایه داری است. بیشتر بخوانید… »

در آستانه فرارسیدن هشت مارس روز جهانی زن قرار داریم. این جنبش از بخش های کارگری آغاز شد و سپس در سال 1908 این رویداد تاریخ ساز از سوی سازمان ملل برسمیت شناخته شد. پانزده هزار زن خواهان ساعت کار کمتر, حقوق بیشتر و حق ابتدایی رای بودند. زنان در اینروز و با حضور خود در خیابانهای نیویورک این شهر را زیر پای خود به لرزه درآوردند. کلارا زتکین نظریه پرداز مارکسیست و مدافع حقوق زنان دو سال بعد پیشنهاد رسمیت یافتن این روز را طرح کرد و اولین بزرگداشت اینروز در سال 1911 در چند کشور اروپایی و از جمله اتریش برگزار شد. بیشتر بخوانید… »

نزدیک به شش ماه از جنبش انقلابی زن زندگی آزادی که با قتل مهسا ( ژینا ) آغاز شد میگذرد. با وجود فراز و نشیب های آن اما از خروش و خشم عمومی مردم در سراسر کشور کاسته نشده است.در امتداد اعتراضات سراسری وعمومی, سرکوب وحشیانه معترضان از سوی حاکمیت اسلامی نیز ابعاد گسترده تری یافت. قتل و کشتار و استفاده نیروهای سرکوب از سلاح های گرم و سرد , بازداشت معترضان و اعدام آنها در دستور کار رژیم قرار گرفت تا با ایجاد فضای وحشت و رعب این جنبش انقلابی را به عقب نشینی وادار کند. بیشتر بخوانید… »

حمید مافی

گزارش ویژه زمانه: سوختبران در بلوچستان

۱۸ اسفند ۱۴۰۱

زاهدان، مرکز استان سیستان و بلوچستان همچنان کانون اعتراضات گسترده است. حکومت برای پایان دادن به اعتراضاتی که از هشتم مهر آغاز شد بیش از ۱۲۰ تن را کشته و صدها تن را بازداشت کرده است. سکان استانداری به یک فرمانده نظامی سپرده شده و شمار نیروهای امنیتی و نظامی در فضای عمومی این شهر و چند شهر دیگر به شکل چشمگیری بیشتر شده است. اما هیچ یک از این اقدام‌ها نتوانسته مانع تداوم اعتراض هفتگی شود.
تصویر غالب رسانه‌ها از اعتراضات در زاهدان و چند شهر دیگر مساله تبعیض مذهبی و قومی/ ملی است. این موضوع را نمی‌توان انکار کرد اما نباید یک بعد/ عامل دیگر در تداوم اعتراضات را نادیده گرفت: وضعیت اقتصادی و محرومیت تحمیل شده بر این جغرافیا که ارتباطی تنگاتنگ با ستم ملی دارد و در عین حال بخشی از سرمایه‌دار/ سرداران محلی هم در تحمیل این وضعیت بر کارگران و به حاشیه‌رانده شدگان همدست حکومت‌اند. بیشتر بخوانید… »

در آستانه ۸ مارس روز جهانی زن، دختران مدارس بمباران شیمیایی می شوند.

دختران سکوت شکسته، دختران آفتاب،دختران به حاشیه رانده شده، ۸ مارس روز جهانی زن بر شما پیروز باد، بر شما که به مانند کارگران نساجی نیویورک که برای رهایی از تبعیض، ستم و استثمار دست به اعتصاب زدند و به خیابان آمدند و توسط عاملان و محافظان جهالت و سرمایه مورد حمله وحشیانه قرار گرفتند. بیشتر بخوانید… »