دگرگونی

بیانیه دوم شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت: اعتصاب تا گرفتن مطالبات‌مان ادامه دارد

۵ تیر ۱۴۰۰۱۸:۱۰

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، روز شنبه، پنجم تیرماه، در دومین بیانیه خود اعلام کرده است اعتصابات سراسری این کارگران تا گرفتن همه مطالبات‌شان ادامه خواهد داشت.اعتصاب کارگران پیمانکاری، پروژه‌ای و روزمزد صنعت نفت، گاز و پتروشیمی در روزهای گذشته با همبستگی کارگران شاغل در بخش‌های صنعت جنوب کشور، ابعاد گسترده‌تری به‌خود گرفته است. در حال حاضر هزاران کارگر شاغل در استان‌های خوزستان، بوشهر، هرمزگان، تهران، اصفهان، آذربایجان‌غربی و کرمان در اعتصاب به‌سر می‌برند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت اما در بیانیه دوم خود اعلام کرده است خواست محوری کارگران نفت چه رسمی و چه غیر رسمی، افزایش دستمزدهاست: «دیگر ما کارگران فقر، بی‌تامینی، تبعیض و نابرابری و محرومیت از اولیه ترین حقوق انسانی مان را بر نمی‌تابیم. همانطور که اعلام کرده‌ایم با توجه به گرانی سرسام‌آور اجناس، دستمزد هیچ کارگری امروز نباید از ۱۲ میلیون کمتر باشد. ضمن اینکه حق همکاران ماست که متناسب با سطوح تخصص کاری خود دستمزدشان افزایش یابد. همکاران رسمی ما نیز اعتراضشان به کاهش هر روزه قدت خریدشان و نحوه افزایشات مزدی سال ۱۴۰۰ است که در واقع تعرضی به زندگی و معیشت‌شان است.» اعضای این شورا، اتحاد مبارزاتی کارگران و پیوستن به اعتصاب در چنین سطحی را «بسیار غرورآفرین» توصیف و اعلام کرده‌اند: «باید تلاش کنیم که این اتحاد را در شکل پیش برد اعتراضاتمان نیز داشته باشیم. باید با دخالت حداکثری خود در پیشبرد مبارزه جلوی هر نوع تفرقه‌افکنی و دسیسه‌گری را بگیریم. نباید ریش و قیچی را دست شمار معینی از افراد که اینجا و آنجا اعلام کمپین می‌کنند بدهیم و همه تصمیم‌گیری را به آنها بسپاریم و خود راهی خانه شویم.» به‌دنبال فراخوان شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، اعتصاب گسترده‌ کارگران پیمانی نفت در ده‌ها شرکت از روز ۲۹ خردادماه آغاز شده است.

 

بیانیه سوم شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:

با اتحادمان دسیسه های پیمانکاران مفتخور علیه اعتصابمان را خنثی میکنیم در حالیکه اعتصابات سراسری ما کارگران نفت با قدرت به جلو میرود، کارفرمایان و پیمانکاران مفتخور مرتبا بدنبال دسیسه گری و توطئه علیه ما هستند. بنا بر خبرها آنها نیز رایزنی های سراسری خود را دارند تا برای عقب زدن اعتصاب ما کارگران هماهنگ کار کنند. ما هم بر سر خواستهایمان ایستاده ایم. دستمزد هیچ کارگری نباید کمتر از ۱۲ میلیون باشد و میزان رده های مختلف مزدی باید بنا بر تخصص کارگر و در هماهنگی با خود کارگران تعیین شود. دستمزدها باید بموقع پرداخت شوند و ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی مطالبه فوری ماست. با این خواستها کاری میکنیم که دست پیمانکاران کوتاه شود و قوانین ویژه اقتصادی و پادگانی در محیط های کارمان کنار زده شود.

همانطور که در بیانیه دوم اشاره کردیم یک توطئه کارفرمایان اخراج هاست. در برخی مناطق نفتی ما کارگران در محیط کار و خوابگاههایمان باقی مانده ایم تا مستقیما پیگیر مطالباتمان باشیم و اجازه ندهیم که در نبود ما کارفرمایان دسیسه گری کنند و دست به اخراج بزنند. همچنین بتوانیم با همکاران دیگرمان هم نظری و تصمیم گیری جمعی کنیم و هر جا که ممکن و لازم بود برای پیگیری خواستهایمان تجمعاتی داشته باشیم. اما کارفرمایان با قطع آب و غذا و دسترسی به سرویس برای رفتن به شهر و تهیه نیازهای غذایی مان دارند فشار می آورند که خوابگاهها را تخلیه کنیم. تا بعد در عدم حضور ما برای پیشبرد پروژه هایشان نیروی جدید به کار گیرند. در کنار این سیاست در جاهایی چون اورهال عسلویه به برخی کارگران فشار آورده اند و گفته اند بنا بر قانون شما باید کار ناتمام در پروژه را تمام کنید و بعد به اعتصاب بپیوندید وگرنه باید تسویه حساب کنید و اخراج هستید و به این ترتیب تلاش میکنند این کارگران را ازاعتصاب جدا کنند. کار دیگرشان در مراکز اعتصابی نفتی برگزاری جلسات از سوی مقاماتی از حکومت و امام جمعه ها با کارگران است . از جمله در جاهایی خبر هست که از کارگران خواسته اند که برای گفتگو در مورد مشکلاتشان نمایندگانی تعیین کنند و بعد در این جلسات با گفتن اینکه حق شماست اعتصاب کنید و خواستار افزایش حقوقهایتان شوید. این تقصیر دولت نیست که سطح دستمزدها پایین است بلکه پیمانکاران فقط درصد بسیار کوچکی از پول دریافتی از دولت را به کارگر میدهند و باید حقتان را از آنها بگیرید، بطور ضمنی تهدید کرده اند که نباید تجمعی صورت گیرد و اگر تجمع شود موضوع از سطح مطالبه گری فراتر رفته و سیاسی میشود و تاکید اکیدشان بر پرهیز از کشاندن اعتراض به خیابان بوده است.

این خبر ها نشانگر قدرت اعتصاب ما کارگران نفت است. جالب است در حالیکه در روزهای آغاز اعتصاب ما کارگران با نبود وسایل نقلیه برای رفتن به خانه ها روبرو بودیم و بلیط نایاب بود. امروز اتوبوس های بسیاری به مراکز نفتی در رفت و آمد هستند تا کارگران را انتقال دهند که مبادا با باقی ماندن کارگران در محل تجمعات اعتراضی ای شکل گیرد.

این اخبار تاکیدی بر حفظ اتحاد و همبستگی سراسری ماست و در عین حال تاکید بر اینست که خواست بازگشت به کار کارگران اخراجی نفت را باید به لیست مطالباتمان اضافه کنیم.

باید در مقابل همه این تعرضات متحدانه بایستیم. اخبار توطئه گری های کارفرمایان را وسیعا رسانه ای کنیم و در برابر هر تعرضی سراسری بایستیم. اگر در جایی همکار ما را تحت عنوان اینکه باید کار خود را در پروژه تمام کند و بعد اعتصاب کند، تهدید به اخراج میکنند، باید پاسخ دوستان این باشد که اعتصاب ما سراسری است و ما به شرط و شروط شما تن نمیدهیم. و اگر اخراجمان کنید با اعتراض چندین هزار کارگر نفت که وارد اعتصاب شده اند طرف خواهید بود.

همچنین باید قاطعانه اعلام کنیم که حتی اگر همه ما کارگران ناگزیر شویم که بخاطر نبود آب و برق و تسهیلات زیستی خوابگاهها را ترک و به خانه هایمان برگردیم باز جمع خواهیم بود و از طریق گروههای خود در مدیای اجتماعی همچنان برای تصمیم گیری جمعی و پیگیری متحدانه مبارزاتمان خواهیم کوشید و اگر تا برج 5 پاسخ نگیریم، مطمئنا در اشکالی گسترده تر اعتراض خود را به جلو خواهیم برد.  آخرین نکته اینکه باید کارگر اعتصابی آزاد باشد که در خوابگاه بماند یا محل را ترک و به خانه رود. از همین رو خوابگاهها باید از نظر آب، غذا و سیستم های لازم بهداشتی و دستگاههای تهویه هوا و سرمایشی مجهز شوند و امکان اقامت کارگران در خوابگاه ها فراهم شود

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت ۶ تیر ۱۴۰۰

 

بیانیه شماره‌ی ۴ شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت!

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:

تشکیل شورای اسلامی خواست ما نیست

دستمزد هیچ کارگری نباید کمتر از ۱۲ میلیون باشد

افرادی از کمپین ۲۰-۱۰ با تعدادی از مسئولان دولت ابراهیم رئیسی و از جمله با سعید جلیلی دیدار داشته و ظاهراً بر سر مسائل و مشکلات ما کارگران که صدای اعتراضمان از شرایط اسفناک زیستی و معیشتی که داریم بلند شده است بحث و گفتگو داشته اند. به گفته یکی از افراد شرکت کننده در این جلسه قرار است در ابتدای کار دولت ابراهیم رئیسی جلسه دیگری بر سر همین موضوع با حضور وزرای کابینه وی برگزار شود و احتمال این را داده اند که اداره کار عسلویه با تغییراتی اساسی از زیر نظر پارس جنوبی خارج شود و به عنوان شورای اسلامی کار فعالیت نماید. بعد پالایشگاهها نیز از قوانین این تشکل “کارگری” تبعیت کنند. با این توجیه که به اصطلاح شورای اسلامی‌ای که تشکیل میشود بتواند از کارگران در مقابل کارفرما و پیمانکار حمایت کند. تا همین جا معلوم شد که در این جلسه پشت پرده چه گذشته است.

از هم اکنون اعلام میکنیم که تشکیل شورای اسلامی و سرهم کردن هر نوع تشکلی تحت عنوان تشکل “مستقل” کارگری در هیات دولت اقدامی علیه ما کارگران بوده و جواب ما کارگران نیست. کارنامه شوراهای اسلامی و تشکلات دست سازی از این دست برای کارگران روشن است. اینها همواره ابزار کنترل ما کارگران و خدمت دهی به کارفرمایان بوده اند و خواهند بود. ۴۰ هزار نیروی حراست که در صنایع نفتی مستقر هستند بس نیست که شورای اسلامی را هم میخواهید به آن اضافه کنید.

ما کارگران نفت همانند همکارانمان در نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز و دیگر مراکز کارگری قاطعانه اعلام میکنیم که به ایجاد شورای اسلامی در نفت تن نمیدهیم. شورای سازماندهی اعتراض تشکل مستقل و واقعی ما کارگران است و هر کارگری که امرش تشکل و اتحاد کارگری باشد باید تقویت کننده این تشکل و تشکلهایی از این نوع باشد. نه دنبالچه شورای اسلامی.

شورای سازماندهی اعتراض صدای ما کارگران نفت است و نماد اتحاد و همبستگی کارگران است. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت تا همین جا با استقبال خوبی در میان کارگران روبرو شده است. خواستها و مطالبات شورا علنا اعلام شده است و کارگران پاسخ میخواهند. شورایمان خواستها و مطالبات خود را صراحتا اعلام کرده و پاسخ میخواهیم. در اینجا یکبار دیگر این خواستها را اعلام میکنیم. کارگران بر ادامه اعتصاب تا افزایش فوری دستمزدها تاکید دارند.

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، ۱۲ تیر ۱۴۰۰

 

بیانیه شماره ۵ شورای سازماندهی ‌#اعتراضات_کارگران پیمانی نفت

 

پاسخ ما به پیشنهادات پیمانکاران: پیشنهاد باید کتبی باشد، رسمی باشد، علنی باشد

اعتصاب ما سراسری است و نباید اجازه دهیم که با پیشنهادات پراکنده در اینجا و آنجا خدشه‌ای به اعتصاب وارد شود. بعلاوه همراه با روشن شدن سطح دستمزدها و میزان افزایش آن و بیست روز کار و ده روز مرخصی که دو محور اصلی مطالبات ماست، باید تکلیف خواست‌های دیگر ما و نحوه پاسخگویی به آنها نیز شفاف گردد.

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفتمایی کارگران صنعت نفت در اهواز

۱۵ تیر ۱۴۰۰شان‌گذار

اعتصاب ادامه دارد

در حالیکه اعتصاب ده‌ها هزار نفر از همکاران پروژه‌ای پیمانی ما در پتروشمی‌های، پالایشگاه‌ها و مراکز مختلف نفتی ادامه دارد، پیمانکاران در اینجا و آنجا با پیشنهاداتی جلو آمده‌اند تا به اعتصاب کارگران خاتمه دهند. ما بخش‌هایی از کارگران پروژه‌ای طی نشست‌هایی بر سر این موضوع به بحث نشستیم و شرایط ما برای بررسی و یا قبول هر گونه پیشنهادی اینست که رسمی و کتبی باشد و علنی اعلام گردد. ضمن اینکه باید قید شود که دستمزد کارگران هرماه بموقع و در سر موعد پرداخت شود. به این ترتیب این معیاری است در سطح سراسری که همه همکاران اعتصابی یکدست برخورد کنند.

همکاران محترم!

اعتصاب ما سراسری است و نباید اجازه دهیم که با پیشنهادات پراکنده در اینجا و آنجا خدشه‌ای به اعتصاب وارد شود. بعلاوه همراه با روشن شدن سطح دستمزدها و میزان افزایش آن و بیست روز کار و ده روز مرخصی که دو محور اصلی مطالبات ماست، باید تکلیف خواست‌های دیگر ما و نحوه پاسخگویی به آنها نیز شفاف گردد. از جمله ما خواستار بازگشت به کار همکاران اخراجی و توقف اخراج‌ها هستیم. همچنین حق همه کارگران در نفت است که از امکانات درمان رایگان در این صنعت برخوردار باشند و کیفیت آن قابل قبول و مطابق استانداردهای لازم باشد. خصوصا در این ایام اپیدمی کرونا این امر حیاتی است. از سوی دیگر کارگران بخش صنعتی نفت از جمله جوشکاران و رنگ‌کاران شدیدا در معرض آسیب‌های جسمی و جانی و بیماری‌هایی چون سرطان قرار دارند. باید استانداردهای ایمنی محیط‌های کار فورا بالا رود و از جمله به تهویه‌های استاندارد هوا مجهز گردد . باید خوابگاه‌ها و کمپ‌های زیستی ما کارگران در حد قابل قبول بهبود یابند. از نظر ما کارگران دولت در قبال وضعیت زندگی و کار کارگران مسئول است. وظیفه دولت است که اجازه ندهد پیمانکار چنین بساطی از چپاول و ظم و ستم را بر گرده کارگران تحمیل کند. باید بساط این ستمگران جمع شود. و قوانین ظالمانه مناطق ویژه اقتصادی برچیده گردد.

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت

لینک این مطلب در تریبون زمانه

Formularende