دگرگونی

درد و رنج خانواده زندانیان سیاسی از دیروز روز تا هنوز همچنان باقی است. مادران، پدران، همسران و فرزندان نیروهای مبارز، کمونیست و انقلابی در دو نظام سرمایه داری شاه و جمهوری اسلامی پا به پای زندانیان، سرکوب و شکنجه شدند و همپای آنان درد را تا اعماق وجود خود حس کردند، مورد ضرب و شتم و فحاشی و تهدید و تحقیر قرار گرفتند اما از پای نه ایستادند. دلهره و نگرانی با زندگی آنها اجین شده بود و عمر خود را در التهاب سرنوشت عزیزان خود سپری نمودند.

مادر مقاوم و مبارز«نیره جلالی مهاجر» یا «مادر بهکیش» سمبل نابی از این ایستادگی و مقاومت خانواده جانفشانان مبارزه طبقاتی بود. سالهای انتظار و صبوری در برابر دیوارهای سربه فلک کشیده زندانهای مختلف و سالهای نگرانی و دلهره برای عزیزانش از او شخصیتی مقاوم و چهره ای شاخص ساخته بود.

با اندوه فراوان مطلع شدیم مادررفقای جانفشان، زهرا (اشرف)، محمدرضا (کاظم)، محسن، محمود، محمد علی بهکیش و مادر همسر رفیق جانفشان سیامک اسدیان (اسکندر) بدرود حیات گفت و از بین ما رخت بر بست.

گفتگوهای زندان ضمن گرامی داشت یاد ونام «نیره جلالی مهاجر» (مادر بهکیش) مادر تمامی زندانیان سیاسی و همبستگی با فرزندان و خانواده این عزیز، بر امید او به مجازات عاملین کشتار عزیزانش و پا فشاری بر این که نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم، تاکید داریم. امید او بر این باور استوار بود که: دور نیست، دیر نیست روز رستاخیز خلق.

سرنگون باد کلیت نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی زنده باد آزادی زنده باد سوسیالیسم گفتگوهای زندان

15 دی ماه 94                                 از فیس بوک رفیق Manu  Chehr

Shabnameh, [5 Jan 2021 um 11:18]