با حوصله ، دقت بفرمایید؛

 

من فرمانده کل قوا هستم. ارتش، سپاه، نیروی انتظامی، بسیج و همه نهادهای نظامی و امنیتی زیر نظر من هستند.

تمام فرماندهان را من انتخاب می‌کنم.

فرمان جنگ یا صلح را من صادر می‌کنم، چون تفنگ دست ماست.

رئیس قوه قضائیه که می‌تواند ریشۀ هر فساد و تخلفی را درجا بخشکاند من انتخاب می‌کنم.

دوازده عضو شورای نگهبان را من انتخاب می‌کنم.

شش نفر مستقیماً توسط من و شش نفر دیگر توسط رئیس قوه قضائیه‌ای که من انتخاب کردم.

رئیس جمهور، اعضای مجلس خبرگان و اعضای مجلس کشور را شورای نگهبانی که من انتخاب کرده‌ام، تعیین و تایید می‌کند.

مردم باید به منتخبین من رای دهند. مجلس نمی‌تواند چیزی که خود تشخیص داد تبدیل به قانون کند.

مصوبات مجلس باید توسط شورای نگهبانِ منتخبِ من تائید شود.

صدا و سیما در اختیار من است.

رئیس آن را من انتخاب می‌کنم. هیچ شخص حقیقی و حقوقی دیگری در ایران حق داشتن رادیو و تلویزیون را ندارند.

اعضا و مدیران شورای‌ انقلاب فرهنگی، شورای‌ امنیت ملی، شورای‌ فضای مجازی، حوزه‌های علمیه، ائمه جمعه، دیوان عالی کشور، شورای تبلیغات اسلامی، سازمان اوقاف، سازمان حج، روزنامه کیهان و اطلاعات و . . .  بصورت مستقیم و غیر مستقیم‏ توسط من انتخاب می‌شوند.

سیاست‌های کلی نظام، منطقه و جهانی کشور که بر اقتصاد و تمام سیاست‌های داخلی تاثیر گذار است را من تعیین می‌کنم.

نظام، دولت و مردم موظفند از آن‌ها اطاعت بی چون و چرا کنند.

تمام اقتصاد کشور در اختیار من است.

آستان قدس، سپاه، بنیاد مستضعفان، بنیاد شهید، بنیاد مسکن، بنیاد پانزده خرداد، کمیته امداد، ستاد اجرایی فرمان امام و هزاران شرکت وابسته به آن‌ها، زیر نظر من هستند.

معیار اصلیِ عضویت یا استخدام در تمامی دستگاه‌های کشوری و لشکری، اعتقاد و التزام عملی به من است.

هیچ نهادی حق سوال کردن، دخالت، حسابرسی و وضع مالیات بر من و تشکیلات تحت نظرم را ندارد.

سالانه هزاران میلیارد تومان صرف تبلیغ و ترویج من، نشر نظرات، تصاویر و عقاید من، مبارزه با مخالفین من و پرورش و حمایت از موافقین من می شود.

 

من در عین داشتن تمام این اختیارات، هیچ گونه مسئولیتی در برابر آن‌چه که در کشور رخ می‌دهد ندارم!

و خودم منتقد وضع موجود هستم!

 

این سیستم حکومت را چه می نامید؟

یک نظر بگذارید